Vorige week heb ik denk ik wel mijn meest persoonlijke update geschreven tot nu toe, vandaag ga ik je weer een beetje verder op de hoogte brengen. Ik vind loslaten moeilijk. Enjoy!
Loslaten, ik wist vanaf het begin dat ik dit moest gaan leren. Ik moest leren dingen los te laten om zo mezelf rust te kunnen gunnen. Leren dat het oké is om nee te zeggen of om een stapje terug te doen. Het is Daphne-tijd. Dat laatste begin ik steeds beter in te zien en te leren. Hier ben ik heel blij mee. Maar in sommige situaties lukt het me niet om los te laten. Het gaat gewoon niet, hoe graag ik ook zou willen.
Ik ben ontzettend trots op waar ik nu sta. Ik kom van ver. Kunnen huilen als er ook maar hallo tegen me gezegd werd. Enorm moe zijn, extreem perfectionistisch zijn (zoveel dat het me in de weg stond) en niet in willen zien dat een stapje terug doen oké is. Daar ben ik voor het grootste deel overheen. Ik ben heel veel in gaan zien en heb de afgelopen maanden veel over mezelf geleerd. Ik snap meer van hoe ik in elkaar zit en heb simpel weg geleerd liever voor mezelf te zijn. al is dit soms nog lastig, dat is wat ik je vandaag wil vertellen.
Loslaten is moeilijk
Ik ga het nu gewoon zeggen: Ik vind loslaten moeilijk. Ik wist van tevoren dat het niet makkelijk zou zijn, maar het valt me wel een beetje tegen. Voordat ik aan dit “proces” begon had ik een aantal manieren van doen waarmee ik alles deed zeg maar. Veel van deze maniertjes heb ik los kunnen laten, maar tegen de grotere en overheersende blijf ik steeds aan lopen. Ik denk dat deze maniertjes ook de soort “boosdoeners” zijn, waardoor het me eind vorig jaar allemaal teveel werd. Toen ik aan het proces begon, ben ik namelijk in gaan zien dat ik al vaker tegen mijn “perfectionistische patronen” aan ben gelopen. Toen ging het alleen steeds wel weer over. Wel deed ik steeds alles volgens die patronen, en ja dan gaat het een keertje verkeerd.
Nu moet ik dus gaan ontdekken hoe ik deze patronen of kan loslaten of zo kan veranderen dat het me niet benadeelt zeg maar. (Ik hoop dat dit een beetje een duidelijk verhaal is hihi). In deze zin vind ik loslaten echt heel lastig. Heel diep en soms onbewust komen deze patronen weer naar voren, deze heb ik al 17 jaar gebruikt. Daar kom je helaas niet zomaar vanaf. Je leert makkelijker iets aan dan dat je iets afleert.
Ik ben zeker nog steeds van mening dat perfectionisme zeker niks slechts is. Het maakt me tot wie ik ben, een doorzetter en harde werker. Maar ik moet leren doseren. Ik moet mijn perfectionisme op de juiste manier “toelaten” dat het me niet overheerst. En dit is lastig! Wel iets heel goeds om mee bezig te zijn. Samen met mijn praktijkondersteuner ben ik hier veel mee bezig.
Dus ja, dat was wat ik een beetje wilde vertellen. Ik hoop dat het geen mega onduidelijk verhaal is (mocht dat wel zo zijn, sorry hihi). Ik wilde je graag op deze manier weer een beetje op de hoogte brengen van waar ik mee bezig ben, wat er in me om gaat en hoe ik me voel. Enorm bedankt voor je begrip en voor het lezen van dit lange verhaal. Tot de volgende keer!
Liefs, Daphne
Q: Kun jij goed dingen loslaten?
Volg je me al op social media? Facebook – Twitter – Instagram – Pinterest
Geef een reactie