Hi! Daar ben ik weer, ik heb al bijna een week niks meer online gezet en vandaag ga ik je een soort van uitleggen waarom. Ik zorg namelijk niet goed genoeg voor mezelf. Dit heeft natuurlijk vele gevolgen. Ben je benieuwd wat deze inhouden? Lees dan lekker verder!
Zoals je misschien wel weet ben ik herstellende van een burn-out. Hier heb ik ook een artikel over geschreven. Ik wist van te voren dat dit niet binnen een week verholpen zou zij, ik weet dat dit tijd kost. Ik moet zeggen dat het stukken beter met me gaat, maar ik ben er wel achter gekomen dat ik gewoon nog niet zo ver ben als dat ik dacht.
Nog niet zo ver als ik dacht
Ik ben dus nog niet zo ver als ik had gedacht. Wat natuurlijk logisch is, je kunt nu eenmaal je extreem perfectionistische trekjes niet zomaar loslaten. Dit is iets wat je al jaren doet, dit haal je nu eenmaal niet zo 1,2,3 uit je systeem. Helaas, was het maar zo’n feest! En dit komt best wel even binnen kan ik je zeggen. Ik voelde me fijn, kan weer lekker dingen doen (naar school gaan, werken, leuke dingen doen). En daar ben ik heel blij mee, ik ben ook heel trots op hoe ver ik al gekomen ben en op de stappen die ik al heb gezet om te komen waar ik nu sta. Maar voor mijn gevoel gaat het gewoon nog niet snel genoeg.
Ik kan me nog steeds moeilijk concentreren tijdens de les, na een week gewerkt te hebben moet ik op zondag toch echt wel even bijkomen. (Nu moet ik er bij zeggen dat ik voor dit laatste natuurlijk zelf kies, ik vind het alleen gewoon fijn om te werken en jammer om te moeten ervaren dat ik er nog steeds best wel moe van word). Maar goed, ik zou gewoon willen dat ik me gewoon weer lekker voel. Dit gaat namelijk nog steeds niet super, dit draag ik wel uit naar de buitenwereld, maar het gaat de ene dag beter dan de ander.
Eenzaam
Daarmee komen we dan meteen op dit puntje. Je kent het wel, je hebt net naar buiten gebracht dat je moet gaan herstellen van een burn-out. Dit klinkt allemaal heel heftig en iedereen is super begripvol en behulpzaam. Dit zijn de mensen zeker nog steeds, maar zij zijn verder gegaan. Ik sta voor mijn gevoel stil. En echt tijd om leuke dingen te doen met anderen is er niet, mijn vriendinnen moeten tenslotte wel fulltime naar school. Hierdoor voel ik me gewoon een beetje eenzaam. Dit klinkt heel dramatisch, maar zo bedoel ik het ook weer niet. Ik draag natuurlijk zelf ook uit dat het prima met me gaat, maar soms is het gewoon fijn als iemand er even doorheen prikt en écht wil weten hoe het met je gaat. Dit mis ik heel erg. In die zin voel ik me gewoon een beetje eenzaam.
Ik wil echt niet zielig gevonden worden, dat is het niet. Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, dus ik hoop dat je een beetje snapt hoe ik me voel.
Gezondheid
En dan nu een ander puntje. Ik ben vorige week maandag op controle geweest in het ziekenhuis. Mijn nierfunctie is op dit moment nog maar 60%. Dit is niet heel veel, maar er valt mee te leven. Wel moet ik er heel erg hard aan gaan werken om te voorkomen dat niet niet verslechterd. Dit vind ik super lastig, dat geef ik eerlijk toe. Ik heb in de afgelopen 10 jaar al zoveel geprobeerd en van alles bedacht, maar het lukt gewoon niet. Ik kan niet uitleggen waarom, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar om 6x per dag te katheteriseren (in verband met mijn urine stoma). Ik zou dit dolgraag willen, ik weet gewoon niet hoe. Ook moet ik tijdens het verrichten van deze handeling echt beter gaan letten op mijn hygiëne. Dit heb ik het afgelopen jaar (als het niet meer is) nogal verwaarloosd.
Daarnaast is mijn bloeddruk ook nog steeds te hoog. Ik slik hier al best wel een hele tijd medicijnen voor, maar bij iedere controle is hij weer te hoog, waarna het daarna weer stabiliseert. Dit keer is dat alleen niet het geval. Daarom moet ik morgen terug naar het ziekenhuis voor een bloeddrukmeter die 24 uur lang mijn bloeddruk op gaat meten. De arts hoopt hiermee meer inzicht te krijgen op hoe het precies zit om op deze manier een oplossing te kunnen bedenken. Want een te hoge bloeddruk is ook zeker niet goed voor je nieren..
Hoe nu verder?
1 ding is zeker, ik moet beter voor mezelf gaan zorgen. Door mijn burn-out zit ik in een soort chill-modus waar ik nu toch echt wel langzaam weer een beetje uit moet. Ik moet weer terug naar mijn normale ritme en mijn dagen weer een beetje vullen. De enige dingen die ik doe zijn eten, slapen, naar school gaan, wat huiswerk maken, netflixen, werken en een beetje computeren.. Ik heb dus nieuwe daginvulling nodig. En ik hoop dat de praktijkondersteuner (Judith) mij hierbij kan helpen. Daar heb ik dan morgenmiddag ook een gesprek mee. Ik hoop hier wat antwoorden te krijgen. Ook moet ik mezelf weer aan gaan leren om om 09.00 uur mijn bed uit te komen en om 22.00 uur mijn bed in te duiken. Anders kom ik nooit terug in een bepaald ritme.
Dus ja, sorry als dit alles een nogal onlogisch verhaal is, maar ik moest dit gewoon even van me afschrijven. Ik snap het heel goed als er echt geen touw aan vast te knopen is hihi. Dankjewel in ieder geval voor het lezen!
Liefs, Daphne
Q: Zorg jij goed genoeg voor jezelf?
Volg je me al op social media? Facebook – Twitter – Instagram – Pinterest – Bloglovin’
Stap voor stap…. wat bij mij heel erg heeft geholpen en wat nog steeds helpt is een agenda er op na houden. Plannen voor structuur en rust. en je ook echt er aan houden.
En mijn oor kan ook luisteren 😉
Xxx