Let it snow: 3 verhalen van 3 verschillende schrijvers. Kerst, sneeuw en de liefde staan centraal. Er ontstaan steeds meer verbindingen, op meerdere vlakken. Heel wat anders dan de thrillers die ik de afgelopen tijd las, maar daarom niet minder goed. In deze recensie meer over deze gebundelde verhalen. Enjoy!
Boek Cover
De cover van het boek sluit helemaal aan bij het thema van het boek. Liefde in een sneeuw/kerstachtige setting. Persoonlijk vind ik de extra sneeuwvlokjes aan de bovenkant wat overbodig. Het is nogal corny, maar ja dat is de inhoud eigenlijk ook. Dus ja, het is een passende cover. Dat valt niet te ontkennen. Of het helemaal mijn smaak is? Nee, dat niet. Maar het gaat gelukkig ook om de inhoud. Can’t judge a book by it’s cover.
Het Verhaal
Dan het verhaal. Het zijn 3 ‘losse’ verhalen, die hier en daar wel wat verbindingen hebben met elkaar. Ik had de gelijknamige film op Netflix al gezien, dus wist wat er te gebeuren stond. Daardoor wist ik ook dat alle personages aan het einde samen zouden komen. In een bijpassende, sneeuwachtige sfeer. Zoals ik al zei, in principe dus 3 verschillende verhalen.
Het eerste verhaal gaat over Jubilee. Een 16-jarig meisje dat tijdens haar treinreis vast komt te zitten. De trein is gestrand door een hevige sneeuwstorm. Een flinke tegenvaller, maar Jubilee heeft wel meer aan haar hoofd. Ze kan niet meer naar huis, haar vriendje laat haar in de steek en haar ouders zijn net opgepakt wegens een relletje in de Flobie-kerstdorpen showroom. We volgen haar in de tijd die ze uit moet zitten tot ze weer naar huis toe kan. Inclusief al haar struggles.
Het tweede verhaal gaat over Tobin. Hij krijgt te horen dat er een groep cheerleaders gestrand zijn bij het wafelhuis, vanwege de sneeuwstorm. Daar heeft Tobin wel oren naar, dus gaat hij met zijn twee beste vrienden richting het wafelhuis. Een van die vrienden is Duke: Tobin’s beste vriendin. Zij is niet zo blij met deze cheerleaders en het spelen van Twister. Maar het feit dat er Hash Browns zijn in het wafelhuis, heeft haar overgehaald. Duke is geen meisje-meisje. We volgen het drietal onderweg naar het wafelhuis, de sneeuwstorm en hun gevoelens trotserend.
Het laatste verhaal gaat over Addie. Dit is het vriendinnetje van Jeb, die in dezelfde gestrande trein zit als Jubilee. Eigenlijk is het het ex-vriendinnetje van Jeb. Ze heeft namelijk met een ander gezoend en daardoor is hun relatie voorbij. In haar poging om het goed te maken, staakt het contact. Logisch, want Jeb zit vast in een trein midden in een sneeuwstorm. We volgen haar in haar dagen vol liefdesverdriet en het oppakken van een missie.
Schrijfstijl
Ik moet eerlijk bekennen dat ik na het boek gelezen te hebben, er pas achter kwam dat de drie verhalen ook door verschillende personen zijn geschreven. Het eerste verhaal is geschreven door Maureen Johnson, dit vond ik persoonlijk het beste verhaal. Hier zat een mooie opbouw in en ze heeft een fijne schrijfstijl. Het las fijn weg, maar er zat een dosis ‘ik wil weten hoe dit afloopt’ in gecombineerd met genoeg details om je goed in te kunnen leven in het verhaal.
Het tweede verhaal is geschreven door legend John Green. Je kent hem waarschijnlijk van titels als The Fault In Our Stars. Dit is het verhaal dat ik me nog het best herinnerde vanuit de film. Dus er zaten weinig verassingen meer in. Ondanks dat een boek natuurlijk altijd anders is dan de film. Het verhaal is verder goed opgebouwd, maar soms een beetje langdradig. Het laatste verhaal is geschreven door Lauren Myracle, dit vond ik het minst goede verhaal. Vond het allemaal erg cliché. Dingen als Starbucks worden zowat op iedere bladzijde wel genoemd. Ik vond dit een beetje een average teenage drama-verhaal. Niks mis mee, maar dat soort verhalen hebben nooit echt mijn voorkeur.
Over het algemeen zijn de verschillen tussen de schrijfstijlen van deze schrijvers niet heel duidelijk. De verhalen sluiten goed op elkaar aan. Maar zodra ik doorhad dat het door 3 verschillende schrijvers is geschreven, begreep ik ook beter waarom ik het ene verhaal beter vond dan het andere. Qua schrijfstijl en opbouw dus niks mis mee, de ene verhaallijn sprak me gewoon meer aan dan het andere.
Praktische Informatie
‘Let It Snow’ door John Green, Maureen Johnson & Lauren Myracle.
ISBN: 9789026150470
Uitgever: Uitgeverij de Fontein
Publicatiedatum: 19 november 2019
Aantal bladzijden: 352
Te koop bij: o.a. Uitgeverij de Fontein, Bol.com, Libris, Bookspot en Bruna (Paperback = €12,50, E-book = €7,99)
Conclusie
Even alles op een rijtje zetten. De cover van het boek is een tikkeltje corny, maar dat is het verhaal ook wel. Geen spectaculaire cover, maar daar gaat het gelukkig ook niet om. Het boek bevat 3 verschillende verhalen, maar het speelt zich allemaal op ongeveer dezelfde plaats en tijd af. Hierdoor komen sommige namen bekend voor en lopen sommige dingen een beetje in elkaar over. En uiteindelijk komen alle verhaallijnen op één plek samen. Het zijn allemaal verhalen waar liefde, vriendschap en sneeuw centraal staan. Het zijn geen hoogstaande literaire verhalen, maar het leest voor de afwisseling wel lekker weg. Ik vond persoonlijk het eerste verhaal het beste en het laatste verhaal wat minder. Ik vind het al met al geen spectaculair boek, maar zoals ik al aangaf wel leuk om voor de afwisseling te lezen. Keer ik nu weer lekker terug naar mijn geliefde thrillers!
Er is dus ook een film van, deze staat op Netflix. Dit is ook een aanrader 🙂
Ga jij ‘Let It Snow’ lezen?
Volg je me al op social media? Facebook – Twitter – Instagram – Pinterest – Bloglovin’ – Snapchat: @daphnelippmann
*Dit artikel is in samenwerking met Uitgeverij de Fontein
Geef een reactie